Precies op de avond voordat dominee Victor Carpenter van de Arlington Street Church zijn gemeente zou vertellen dat de kerk had besloten onderdak te bieden aan vluchtelingen uit El Salvador, werd er ingebroken in zijn kantoortje. Carpenter: "Alle kasten waren doorzocht. Alle sloten waren zonder beschadiging geopend. Ze wisten precies wat ze deden. Kennelijk is dit bedoeld als waarschuwing voor andere kerken die zich bij onze beweging aan willen sluiten."
Deze gebeurtenis staat niet op zichzelf. De Amerikaanse
Senaatscommissie voor 'Civil and Constitutional Rights' hield in
februari 1987 een zitting over de inbraken waar de Midden Amerika
solidariteitsbeweging mee werd geconfronteerd.
Kroongetuige was
Frank Varelli, Salvadoreen van origine, die begin jaren tachtig in
opdracht van de FBI infiltreerde in de CISPES, de Committees In
Solidarity with the People of El Salvador.
Varelli lichtte de Commissie in over de samenwerking tussen de FBI
en de Salvadoreense National Guard - gericht tegen zowel
Amerikaanse activisten als Salvadoreense vluchtelingen.
Het verhaal van deze infiltrant die zich als Salvadoreense
asielzoeker snel populair maakte in de CISPES-beweging vormde de
basis voor het vorig jaar verschenen boek: 'Break Inns, Death
Threaths and The FBI, The covert war against the Central America
Movement' geschreven door de journalist Ross Gelbspan.
Tot in detail vertelt Varelli hoe hij contacten legde, gegevens
doorgaf over het interieur van huizen en kantoren en meewerkte aan
de samenstelling van een zeer uitgebreid foto-album van
activisten. Hij liet zich zelfs aanzetten tot het verleiden van
een non, opdat zij later geconfronteerd kon worden met
compromiterende foto's.
Zijn relaas wordt bevestigd door de 4000 pagina's FBI-dossier over
hemzelf en nog eens 3500 pagina's FBI-dossier over CISPES die
vrijkwamen na een succesvol beroep op de Freedom of Information
Act. Via een 'klokkenluider' en bestudering van de sterk gekuiste
FBI-papieren komt langzamerhand inzicht in een enorme verzameling
van onopgehelderde incidenten.
Inbraak blijkt een favoriete methode om mensen te intimideren.
Meestal mist er niets van waarde, maar is in de ruimte een chaos
aangericht en zijn interessante gegevens verdwenen of gekopieerd.
Maar dat is zeker niet de enige manier om groeperingen het leven
zuur te maken. De werkwijze van de FBI is zeer divers. Op de lijst
die het Centre for Constitutional Rights opstelde staan honderden
gevallen variërend van opengebroken auto's, lekgestoken banden tot
ondervraging, soms op het werk in aanwezigheid van de
personeelschef, maar ook voorbeelden van dreigbrieven,
vergiftiging van huisdieren en brandstichting.
Reizigers uit Nicaragua of El Salvador werden bij de douane
aangehouden, hun bagage doorzocht, documenten en adressenboekjes
werden gekopieerd. De gegevens van duizenden mensen die zich op
wat voor manier dan ook inzetten voor mensenrechten in Midden
Amerika zijn opgeslagen in FBI-files.
Desondanks volgden de reacties op de 'coming-out' van Frank
Varelli een volstrekt klassiek patroon. Voor de Senaatscommissie
legde Varelli een verklaring over CISPES af. Hij had altijd de
indruk gekregen dat het een vredelievende en geweldloze
organisatie was, die tot doel had via voorlichting en onderwijs de
Midden Amerika politiek van de VS te veranderen.
Deze getuigenis
werd doeltreffend onderuit gehaald door de conservatieve
Republikein J. Sensenbrenner die een -vervalst- rapport
tevoorschijn toverde uit 1984, waarin Varelli gemeld zou hebben
dat de CISPES een aanslag op Reagan van plan was bij zijn bezoek
aan Dallas. In werkelijkheid had Varelli zijn superieuren verteld
dat CISPES de stoet van de President wilde blokkeren met
straattheater tegen de oorlog in El Salvador. Maar met Varelli's
geloofwaardigheid was het op dat moment gedaan. In eerste
instantie probeerde de FBI hem af te doen als 'zomaar een
informant' die nooit genoeg inzicht kon hebben voor zijn
verstrekkende onthullingen.
Nog geen jaar later echter probeerde
FBI-directeur William Sessions hem de verantwoordelijkheid voor de
gehele, vijf jaar durende, landelijke CISPES-campagne in de
schoenen te schuiven. Zonder de door hem geleverde informatie zou
de FBI nooit tot een zo grote actie zijn overgegaan. Afgezien van
het feit dat Varelli voor de FBI een ongetwijfeld interessante
bron is geweest, wordt er natuurlijk nooit op basis van één
relatieve buitenstaander besloten tot een onderneming van die
omvang.
Tijdens het proces tegen een anti-oorlogsactivist in San Fransisco
dook vorig jaar een officieel document op waaruit bleek dat de FBI
nog steeds informatie doorspeelt aan El Salvador. Een rapportje
waarin melding wordt gemaakt van een geweldloze blokkade en een
benefiet-diner tegen de oorlog in El Salvador eindigt met de zin:
"Deze informatie moet doorgegeven worden aan de daartoe bevoegde
justitiële instanties als ook aan officiële vertegenwoordigers van
de Salvadoreense regering."
FMLN woordvoerdster Guardelupe Gonzales: "Onder de nieuwe anti-
terrorisme wet zijn uitlatingen tegen de regering verboden. Of ze
in het land gedaan worden of elders, het kan tien jaar
gevangenisstraf opleveren." En als politiek gevangene in El
Salvador ben je je leven niet zeker.